Το Σχέδιο Ρόσλερ
Ο πατέρας της ιδέας είναι ο γερμανός αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομίας Φίλιπ Ρόσλερ.
Μια ομάδα εργασίας, που συγκροτήθηκε την παρελθούσα εβδομάδα από μέλη του Συνδέσμου Γερμανών Βιομηχάνων ΒDΙ και του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων ΣΕΒ, έχει αναλάβει τη μεθόδευση του δύσκολου αυτού εγχειρήματος. Τα πρώτα βήματα έχουν γίνει ήδη. Στα μέσα Ιουλίου ο κ. Χρυσοχοΐδης παρέστη σε ημερίδα του ΒDΙ στο Βερολίνο με θέμα την προσέλκυση γερμανικών επενδύσεων στην Ελλάδα. Και την περασμένη Τετάρτη ο κ. Ρόσλερ κάλεσε τους επικεφαλής των 20 σημαντικότερων οικονομικών συνδέσμων της χώρας του για να συζητήσει μαζί τους το ίδιο ακριβώς θέμα.
Οι διαβουλεύσεις θα συνεχισθούν σε διμερές επίπεδο στις 15 Αυγούστου, όταν ο κ. Ρόσλερ θα επισκεφθεί την Αθήνα επικεφαλής μικρής ομάδας επιχειρηματιών. Και θα κορυφωθούν στα μέσα Οκτωβρίου, όταν ο ίδιος θα επισκεφθεί εκ νέου την Αθήνα, φέρνοντας αυτή τη φορά μαζί του πολύ περισσότερους εκπροσώπους επιχειρήσεων.
«Πρόκειται για κλασική winwin περίπτωση, ήτοι κατάσταση από την οποία θα βγουν όλοι κερδισμένοι » δηλώνει ο αναλυτής του Ινστιτούτου Οικονομικής Ερευνας της Κολονίας Γιούργκεν Μάτες. «Υπό την προϋπόθεση βέβαιαότι οι ιδιωτικές επενδύσεις θα συνδυαστούν με τα ήδη υπάρχοντα κονδύλια των διαρθρωτικών ταμείων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, καθώς και με δάνεια της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, έτσι ώστε να επιτύχουν τέτοιο μέγεθοςπου θα δώσει όντως μεγάλη ώθηση στην ελληνική οικονομία» .
Η γοητεία εξατμίζεται ωστόσο όταν την πλησιάζει κανείς. Στη συνάντηση της περασμένης Τετάρτης οι σύνδεσμοι είχαν στείλει μόνο δευτεροκλασάτα στελέχη- τα «μεγάλα αφεντικά» απουσίαζαν λόγω διακοπών. Και η συζήτηση που ακολούθησε λίγο αφορούσε τις μελλοντικές επενδύσεις. «Κυριάρχησαν τα φρικιαστικά ανέκδοτα για την ελληνική γραφειοκρατία» έλεγε παριστάμενος. «Με πρώτο διδάξαντα τον Ρόσλερ, η εισήγηση του οποίου ήταν κατά μέγα μέρος ξεκαθάρισμα λογαριασμών με τις αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας».
Οι αδυναμίες αρχίζουν με τη νομική ανασφάλεια. Οσο υπάρχει αυτή «δεν πρόκειται να επενδυθεί ούτε ευρώ» λέει χαρακτηριστικά ανώτατο στέλεχος του ΒDΙ, που επιθυμεί να μείνει ανώνυμο. Η ασφάλεια δεν μπορεί ωστόσο να επιβληθεί μέσα σε λίγα χρόνια. «Εργαζόμαστε με προοπτική δεκαετίας» προσθέ τει ο ίδιος. «Εκείνο που μπορούμε να κάνουμε προς το παρόν είναι η οικοδόμηση σχέσεων εμπιστοσύνης. Μόνο σε αυτή τη βάση μπορεί να ακολουθήσουν αργότερα οι μεγάλες επενδύσεις».
Δεν είναι περίεργο λοιπόν που οι γερμανικές εταιρείες ζητούν από την ίδια τη γερμανική κυβέρνηση εγγυήσεις για τις τοποθετήσεις τους- κάτι που κάνουν συνήθως μόνο για επενδύσεις σε αναπτυσσόμενες χώρες, ποτέ ωστόσο σε κράτη εντός της ευρωζώνης. «Εχει γίνει ήδη αίτηση από μια φίρμα» λέει ο αναλυτής Χάινριχ Μίλερ. «Αλλες εταιρείες έχουν εκδηλώσει επίσης σχετικό ενδιαφέρον». Ενα από τα σημαντικότερα εμπόδια φαίνεται πάντως να έχει ξεπεραστεί: Πρόκειται για την άρνηση των γερμανικών τραπεζών να χρηματοδοτήσουν προγράμματα στην Ελλάδα. Η γερμανική τράπεζα ανασυγκρότησης ΚfW, σύμφωνα με τον κ. Ρόσλερ, δηλώνει τώρα πρόθυμη να αναλάβει τον ρόλο τέτοιου χρηματοδότη.
Ο υπουργός Οικονομικών δεν παρέλειψε βέβαια να παρουσιάσει την Τετάρτη εν συντομία και το δικό του σχέδιο «σωτηρίας» που φέρει τον τίτλο «Επενδυτική και αναπτυξιακή επίθεση για την Ελλάδα» και αποτελείται από 16 σημεία.
Για συγκεκριμένες επενδύσεις δεν έγινε στην ημερίδα λόγος. «Οι γερμανικές εταιρείες συνεχίζουν να δυσπιστούν με την Ελλάδα» πρόσθεσε άλλος. «Η μακρόχρονη αρνητική εμπειρία τους τις κάνει προσεκτικές, παρά τα μέτρα που παίρνει κατά της γραφειοκρατίας η κυβέρνηση Παπανδρέου» .
Το μοναδικό χειροπιαστό αποτέλεσμα ήταν, έτσι, η προσφορά «εξειδικευμένων συμβουλών» για την εξυγίανση της ελληνικής διοίκησης. Αυτό πήρε ενίοτε φαιδρές μορφές: Παράδειγμα, η πρόταση του κ. Ρόσλερ να σταλούν στην Ελλάδα συνταξιούχοι καθηγητές τεχνικών ιδρυμάτων για την εκπαίδευση των Ελλήνων τεχνικών, ή, ακόμη πιο γκροτέσκ, συνταξιούχοι υπάλληλοι του Τreuhandanstalt (του ιδρύματος που είχε πραγματοποιήσει την αποκρατικοποίηση της πρώην Ανατολικής Γερμανίας το 1990-1994) για την ιδιωτικοποίηση της ελληνικής κρατικής περιουσίας. Το ερώτημα είναι βέβαια γιατί οι Γερμανοί ενδιαφέρονται αρκετά όψιμα για την Ελλάδα, και όχι 12 ή περισσότερους μήνες νωρίτερα, όταν η ελληνική κρίση ήδη μαινόταν και η «βοήθεια για την ανάπτυξη» της χώρας ήταν εξίσου αναγκαία και επιβεβλημένη.
Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο συνομολόγησαν τελευταία έναν άτυπο καταμερισμό εργασίας, που προβλέπει, χοντρικά, την παρακολούθηση της πορείας του ελληνικού χρέους από την Επιτροπή και την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας από τη γερμανική κυβέρνηση.
Αυτό έχει γίνει προφανώς αποδεκτό και από την Αθήνα. «Η Γερμανία είναι ο ισχυρότερος βιομηχανικός παίκτης στην Ευρώπη» λέει ο Γιούργκεν Μάτες.
Επόμενο είναι λοιπόν να τη βλέπει και η Ελλάδα ως τον κατ΄ εξοχήν στρατηγικό εταίρο της. Σε αυτό πρέπει να προστεθεί το γεγονός ότι οι γερμανικές επενδύσεις στο εξωτερικό έχουν αυξηθεί ραγδαία τον τελευταίο χρόνο. «Η Γερμανία εφορμά σε ολόκληρη την υφήλιο» έγραψαν πριν από λίγες ημέρες χαρακτηριστικά οι «Financial Τimes Deutschland». Σε λίγο, αν συνεχιστεί αυτή η τάση, η χώρα αυτή θα γίνει παγκόσμιος πρωταθλητής και στις επενδύσεις.
Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι οι Γερμανοί επενδύουν «στα τυφλά». Οι «σιδερένιες» αρχές τους είναι «νομική ασφάλεια» και «ευνοϊκό περιβάλλον». «Ξέρουμε να περιμένουμε μέχρις ότου βεβαιωθούμε ότι οι επενδύσεις μας θα αποφέρουν υψηλά και ασφαλή κέρδη» λέει το ίδιο στέλεχος του ΒDΙ που επιθυμεί να μείνει ανώνυμο. «Αυτό θα συμβεί και με την Ελλάδα- αν οι Ελληνες πάρουν κάποτε εξ ολοκλήρου τα κατάλληλα μέτρα γι΄ αυτό».
ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΡΟΣΛΕΡ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Τα βασικά από τα συνολικά 16 σημεία του σχεδίου Ρόσλερ για την Ελλάδα είναι τα εξής: Μέτρα σε διμερές επίπεδο * Εντατικοποίηση της διμερούς συνεργασίας Ελλάδας- Γερμανίας * Κοινά προγράμματα στους τομείς του τουρισμού,των τηλεπικοινωνιών και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας * Παροχή βοήθειας για τον εκσυγχρονισμό της ελληνικής διοίκησης * Συμβουλευτική βοήθεια για την ιδιωτικοποίηση της ελληνικής κρατικής περιουσίας * Στενότερη συνεργασία της Ιnvest in Greece και της Germany Trade and Ιnvest- GΤΑΙ για την προσέλκυση ξένων επενδυτών Μέτρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο * Συνέργεια των δανείων με τα κονδύλια των διαρθρωτικών ταμείων * Αντληση πρόσθετων κονδυλίων από τα διαρθρωτικά ταμεία χωρίς χρηματική συμμετοχή σε αυτά του ελληνικού κράτους * Μέτρα για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας * Προσφορά τεχνογνωσίας από το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ενωσης * Δημιουργία «περιοχών-μοντέλων» στην Ελλάδα με ιδιαίτερο φορολογικό,εργασιακό και σχεδιαστικό δίκαιο για τις ελληνικές και ξένες επιχειρήσεις OΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΖΩΝΕΣ ΜΕ ΕΙΔΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ
Το πιο επίμαχο από τα 16 σημεία είναι πάντως εκείνο που προβλέπει τη δημιουργία«ιδιαίτερων οικονομικών ζωνών»οι οποίες θα έχουν πιλοτικό χαρακτήρα και θα διέπονται από αυτοτελές«φορολογικό,εργασιακό και σχεδιαστικό δίκαιο».
Υπό μελέτη είναι η δημιουργία κατ΄ αρχάς τεσσάρων ζωνών,όπως για παράδειγμα σε μεγάλα λιμάνια. «Τα πρότυπά τους βρίσκονται στην Ασία, όπως στην Κίνα και στην Κορέα»λέει ο κ.Μάτες. «Σε αυτές θα υπάρξει ενδεχομένως περικοπή μισθών,μείωση φόρων και διευκόλυνση των απολύσεων,αν έτσι θα εξυπηρετείται η άνοδος της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης». Τυχόν «επιτυχία» τους θα οδηγήσει κατόπιν στην περαιτέρω διάδοσή τους- στην Ελλάδα και όχι μόνο.
Η εγκαθίδρυση τέτοιων ζωνών φαίνεται πάντως εξαιρετικά δύσκολη.Κυρίως επειδή στην Ευρωπαϊκή Ενωση ισχύει ένα και μοναδικό εσωτερικό δίκαιο.Τυχόν παραβίασή του- ακόμη και με την αναμενόμενη συναίνεση της ελληνικής κυβέρνησης- θα πυροδοτούσε αντιδράσεις σε όλη την Ευρώπη.
Υπό μελέτη είναι η δημιουργία κατ΄ αρχάς τεσσάρων ζωνών,όπως για παράδειγμα σε μεγάλα λιμάνια. «Τα πρότυπά τους βρίσκονται στην Ασία, όπως στην Κίνα και στην Κορέα»λέει ο κ.Μάτες. «Σε αυτές θα υπάρξει ενδεχομένως περικοπή μισθών,μείωση φόρων και διευκόλυνση των απολύσεων,αν έτσι θα εξυπηρετείται η άνοδος της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης». Τυχόν «επιτυχία» τους θα οδηγήσει κατόπιν στην περαιτέρω διάδοσή τους- στην Ελλάδα και όχι μόνο.
Η εγκαθίδρυση τέτοιων ζωνών φαίνεται πάντως εξαιρετικά δύσκολη.Κυρίως επειδή στην Ευρωπαϊκή Ενωση ισχύει ένα και μοναδικό εσωτερικό δίκαιο.Τυχόν παραβίασή του- ακόμη και με την αναμενόμενη συναίνεση της ελληνικής κυβέρνησης- θα πυροδοτούσε αντιδράσεις σε όλη την Ευρώπη.
ΤΟ ΒΗΜΑ
Χρειάζονται χαμηλοί φόροι στις Γερμανικές επιχειρήσεις του BDI και τις συνεργαζόμενες του ΣΕΒ που θα επενδύσουν, πλήρης ελευθερία σε απολύσεις και διαμόρφωση μισθών με ατομικές ή επιχειρησιακές συμβάσεις και ταυτόχρονα υπερφορολόγηση των ίδιων των υπαλλήλων τους και των ακίνητων ιδιοκτησιών τους ώστε να αντισταθμιστεί η χασούρα.
Το αν οι τελευταίοι ψωμολυσσάνε ή έχουν περισσότερα έσοδα από έξοδα είνα αδιάφορο, δεν χωράνε συναισθηματισμοί στις επενδύσεις. Το τι πάλι είναι δίκαιο και τι όχι δεν είναι ούτε υποκειμενικό ούτε αντικειμενό : το ορίζουν μόνο οι στενοί φίλοι των επιχειρήσεων, οι νομοθέτες.
Τους οποίους εμείς ψηφίζουμε, οπότε ακόμη και αν ψηφίσουν νόμο να δουλεύμε 12 ώρες την ημέρα - 30 μέρες τον μήνα για 150 €πουλα πρέπει να κάνουμε τουμπεκί και να υπακούσουμε. Αφού είναι ο Νόμος!
Η βάση μιας πυραμίδας πρέπει να στηρίζει την μέση και την κορυφή της αλλιώς θα καταρρεύσει. Και όλοι πρέπει να την δούμε πατριωτικά και να κάνουμε υπέρτατες θυσίες για το καλό της χώρας ,όπως είπε ο πανάξιος πρωθυπουργός μας.
Όλοι εκτός την εκκλησία, τις επιχειρήσεις, τους πολιτικούς, τους δικαστικούς και τα "σώματα ασφαλείας" (που πάντα τα χαϊδεύουμε για να μας προστατέψουν όταν γίνει της Αργεντινής ή του Εκουαδόρ).
Και όσοι φέρουμε αντιρρήσεις στην κυβέρνηση που αγωνίζεται ψυχή τε και σώματι 24 ώρες το 24ωρο, 365 μέρες τον χονο για να σώσει των χώρα και σε μερικά χρόνια θα τους στήσουμε αγάλματα στην πλατεία Σταδίου που μας έσωσαν από τον βούρκο, "είμαστε βλαχαδερά, αχάριστοι, και να μην αξιώσουμε ποτέ να..έρθουμε σε οργασμό(!)", όπως εσχάτως δήλωσε, όχι τόσο κομψά, ο μέγας διεθνούς φήμης και πολυμεταφρασμένος λογοτέχνης μας Χρήστος Χωμενίδης.
Korioi
"Το αν οι τελευταίοι ψωμολυσσάνε ή έχουν περισσότερα έσοδα από έξοδα είναι αδιάφορο..."
Αν και μάλλον έγινε κατανοητό το λάθος, ας επισημάνω απλώς ότι αυτά τα δυο τα έγραψα ανάποδα..